-
1 armo
āvī, ātum, āre [ arma ]1) вооружать (milites Cs; exercitum L); готовить к бою или восстанавливать, возмущать (aliquem aliquā re adversus или in aliquem C); оснащать, снаряжать ( classem V)a. se eloquentiā C — вооружиться красноречиемse a. imprudentiā alicujus Nep — использовать в своих интересах чьё-л. неблагоразумие2) наполнять ( calamis thecam M)a. veneno calamos V или sagittas Just — отравлять стрелы3) укреплять, снабжать ( muros propugnaculis L). — см. тж. armatus I
См. также в других словарях:
OPPUGNATIO Urbium — vel primô impetu peragitur: quemadmodum Gomphos Iulius Caesar, usus singulari militum studiô, eôdem quô venerat die expugnavit, l. 3. de bello Civ. c. 80. vel longiorem moram requirit. Quod si itaque propter fossarum latitudinem, murorumque… … Hofmann J. Lexicon universale
PLUTEI — auctore Vegetiô, l. 4. c. 15. machinae fuêre mobiles et ambulatoriae, ex tabulis, vimine aut coriô constratae, trinisque rotulis adigi solitae, ad muros, quarum una in medio, duae in capitibus apponebantur ita, ut in quamcumque partem quis vellet … Hofmann J. Lexicon universale